Chiang Rai | 17-08

De eerste week zit er alweer op. De tijd vliegt voorbij. Vanochtend hadden we een relaxte ochtend. We konden uitgebreid ontbijten en werden om 13.00 uur in de lobby verwacht. We gingen een uur rondrijden op de berg van het resort, 'our property' of 'private mountain' zoals zij het noemden. Dat de chauffeur beschikte over een 4x4 Jeep was maar goed ook. De wegen waren onverhard en uitdagend na regenval en hoogteverschillen. We reden eerst naar de top van de berg, waar de eigenaar van het resort (en de berg) woonde. Rondom zijn huis was overal terras aangelegd, zodat hij overal een schitterend uitzicht had. Wij genoten van het uitzicht op Birma en Laos, aangezien we ons dichtbij het drielandenpunt begaven. Daarna reden we door naar een traditioneel bergstamdorpje Van de Akha stam. Zij dragen mutsen en beenbeschermers. Hoe meer versierd de mutsen zijn, hoe rijker de familie is. Helaas was het dorp erg rustig.. Dat krijg je wanneer je geen commerciele activiteiten ontplooit. We zagen een oud Akha stel en concludeerden dat zij niet al te rijk zouden zijn.

Onze chauffeur kon ons veel vertellen over de regio en gewoonten van Thaise mensen en de diverse stammen. In de wijde omgeving (China, Tibet, Laos, Birma, Thailand) leven stammen als Akha en Longnecks. Zij leven niet zoals in Europa in dorpen maar op bepaalde hoogtes op de berg. Bijv. de Akha stam leeft lager dan de Longnecks. En dit is dan ook overal terug te vinden.

Onze chauffeur vertelde dat zijn grootste droom een reis naar Europa is. Hij kan dit echter nooit betalen. Ook vroegen wij hem hoe onderwijs is geregeld. Hij vertelde dat kinderen tot highschool/university verplicht naar school moeten en indien de ouders geen geld hebben, dit door de overheid wordt gefinancieerd. Wat een verschil met bijv. India en Nepal, waar een groot deel van de kinderen nooit onderwijs krijgt.

We reden langs rijstvelden en vroegen naar de oogsten. Het blijkt dat op vlak land elk jaar drie keer een oogst periode is. Op bergen is dat slechts een keer per jaar. Wanneer je de rijst uit het plantje haalt is her bruin van kleur, vol met gezonden voedingsstoffen. Witte rijst wordt pas wit als het meerdere malen behandeld wordt door lagen eraf te boenen. Hierdoor verliest het veel van de voedingsstoffen. Dus lieve lezers, bruine rijst is veel gezonder.

Na de trip gingen wij zelf ook weer op pad. Dit keer geen smalle bergweggetjes, maar een prima begaanbare weg door vallei en dal. Na ruim anderhalf uur kwamen we aan in Chiang Rai. Een gezellige plaats, waar we natuurlijk geen detailkaart van hadden. Hier spreekt de bevolking nauwelijks Engels, maar met handen en voeten kwamen we weer erg ver. We reden eenvoudig naar het hotel.

Daar aangekomen doken we snel het zwembad in en genoten van de rust. We waren weer de enige (heerlijk). Om 19 uur gingen we met de tuktuk naar de Night Bazar. Een stuk kleiner dan Chiang Mai, maar veel gezelliger. We aten in het centrum van de markt, waar diverse optredens waren. De serveerster vertelde ons heel serieus dat het 'lipsing' was, wat wij natuurlijk begrepen door het nummer van Beyonce dat opstond. Het waren wederom bijzondere momenten. Immers, de optredens, dames en kleding zouden in Nederland zo door kunnen voor een goede travestieten show. Wat ons verder op valt is het grote aantal (sorry mannen) oude mannen van 50+ die rondlopen met jonge Thaise vrouwen (+/- 20 jr), die nauwelijks kunnen communiceren en zich gewoonweg gedragen alsof ze een catalogus bij de hand hebben.

Aan het eind van de avond kregen we fantastisch zakelijk nieuws (dank hiervoor). Dit hebben we gevierd met een leuk muziekje op de kamer en een dansje op onze hotelbedden.

Morgen vertrekken we richting Chiang Mai, waar we nog even lekker van het avondleven gaan genieten. Op de 19e zit onze reis in Noord Thailand er alweer op en vertrekken we naar Phuket.