Thailand uitzwaaien | 22-08
22 Augustus 2012 | Thailand, Phuket
Na een onrustige nacht (het regende veel) werden we wakker. Op de heenweg richting het resort hadden we al tegen elkaar gezegd dat het water al behoorlijk hoog stond in de riviertjes naast de weg. Op het resort was het echter prima weer in de ochtend. De zon scheen lekker. Omdat we in de avond naar Jakarta zouden vliegen, besloten we op tijd weg te gaan zodat we nog konden genieten van een Thaise maaltijd en de omgeving van Phuket.
Onderweg merkten we al snel dat de wegen volledig onder water stonden. Met enig geluk zagen we op bepaalde plaatsen nog de middenstreep, maar in veel gevallen was dit niet zichtbaar. We vroegen ons serieus af of we niet zouden afdrijven, zeker toen er een vrachtwagen voorbij kwam en serieuze golven ontstonden. En wat we toen nog niet wisten was dat we op het vliegveld maar 1 nummerplaat hadden. Zou dit door onze water beproeving zijn gekomen?
Na een paar kilometer zaten we weer op het droge en konden we rustig Phuket eiland bereiken. We besloten in een groot center te eten, waar veel restaurantjes waren. Eerst zaten we bij de Koreaan binnen, waar op een mini lopende band langs de tafels vlees, vis en groenten voorbij kwamen. Dit kon je er onbeperkt vanaf pakken en grillen op de grilplaat op je tafel. Daarnaast was er een buffet met o.a. Sushi. Omdat wij beide wilden en dit niet kon, besloten we elders te eten. Thais werd het en het was heerlijk.
Tegen vijf uur kwamen we aan op het vliegveld. Vol verbazing keken wij de jongen van Thai Rent a Car aan toen hij zei dat we 3000 bath moesten betalen, omdat we een nummerplaat kwijt waren. We dachten dat hij gek was geworden en volgden hem naar de auto. Aan de voorkant was de nummerplaat inderdaad verdwenen. I.p.v. vier schroefjes, zaten er nog maar twee in en was het omhulsel aan een kant los gekomen. Zoals wij Hollanders zijn, weigerden we in eerste instantie te betalen want dit hadden wij toch zeker niet gedaan. Zou het zijn gestolen? Of toch in onze water massa los zijn geraakt? Wij zullen het in ieder geval nooit weten! Na een lange discussie met medewerker en manager besloten we te betalen (nadat we wisten dat dit ook onder onze verzekering viel) en konden we eindelijk inchecken.
Ondanks een enigszins turbulente aankomst (lees: we hebben 45 minuten strijd geleverd, gebukt op het hete asfalt voor de auto en vragen ons ook af of hij het er zelf niet heeft afgeschroeft aangezien een schroevendraaier niet tot onze standaard uitrusting behoort) konden we rustig door naar de gate. Na ongeveer drie uur vliegen kwamen we aan in Jakarta.
Moe als we waren sprongen we in de eerste de beste - ongetwijfeld corrupte - taxi en kwamen rond middernacht bij ons hotel aan. Na een nachtelijke roomservice was het tijd om te slapen, zonder een gedetailleerde planing. Morgen maar eens kijken war we willen doen de komende twee weken!
Onderweg merkten we al snel dat de wegen volledig onder water stonden. Met enig geluk zagen we op bepaalde plaatsen nog de middenstreep, maar in veel gevallen was dit niet zichtbaar. We vroegen ons serieus af of we niet zouden afdrijven, zeker toen er een vrachtwagen voorbij kwam en serieuze golven ontstonden. En wat we toen nog niet wisten was dat we op het vliegveld maar 1 nummerplaat hadden. Zou dit door onze water beproeving zijn gekomen?
Na een paar kilometer zaten we weer op het droge en konden we rustig Phuket eiland bereiken. We besloten in een groot center te eten, waar veel restaurantjes waren. Eerst zaten we bij de Koreaan binnen, waar op een mini lopende band langs de tafels vlees, vis en groenten voorbij kwamen. Dit kon je er onbeperkt vanaf pakken en grillen op de grilplaat op je tafel. Daarnaast was er een buffet met o.a. Sushi. Omdat wij beide wilden en dit niet kon, besloten we elders te eten. Thais werd het en het was heerlijk.
Tegen vijf uur kwamen we aan op het vliegveld. Vol verbazing keken wij de jongen van Thai Rent a Car aan toen hij zei dat we 3000 bath moesten betalen, omdat we een nummerplaat kwijt waren. We dachten dat hij gek was geworden en volgden hem naar de auto. Aan de voorkant was de nummerplaat inderdaad verdwenen. I.p.v. vier schroefjes, zaten er nog maar twee in en was het omhulsel aan een kant los gekomen. Zoals wij Hollanders zijn, weigerden we in eerste instantie te betalen want dit hadden wij toch zeker niet gedaan. Zou het zijn gestolen? Of toch in onze water massa los zijn geraakt? Wij zullen het in ieder geval nooit weten! Na een lange discussie met medewerker en manager besloten we te betalen (nadat we wisten dat dit ook onder onze verzekering viel) en konden we eindelijk inchecken.
Ondanks een enigszins turbulente aankomst (lees: we hebben 45 minuten strijd geleverd, gebukt op het hete asfalt voor de auto en vragen ons ook af of hij het er zelf niet heeft afgeschroeft aangezien een schroevendraaier niet tot onze standaard uitrusting behoort) konden we rustig door naar de gate. Na ongeveer drie uur vliegen kwamen we aan in Jakarta.
Moe als we waren sprongen we in de eerste de beste - ongetwijfeld corrupte - taxi en kwamen rond middernacht bij ons hotel aan. Na een nachtelijke roomservice was het tijd om te slapen, zonder een gedetailleerde planing. Morgen maar eens kijken war we willen doen de komende twee weken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
