Dag 4 - Vervolg 3-daagse tour

We worden wakker in ons hutje. Het bestaat uit een 1 persoons- en een 2-persoonsbed. Tevens zit er een kabouterdeurtje in richting de badkamer. Waar een wc is die niet doorspoelt en een douche met alleen koud water. Gelukkig hebben we de dag ervoor de douche bij het zwembad gebruikt.

We gaan ontbijten bij de rivier. Het ontbijt bestaat uit stokbroodjes, jam, kaasjes en twee hard gekookte eieren. Prima te eten dus. We worden omringd door Afrikaanse vrouwen in kleurrijke gewaden. Na het ontbijt gaan we richting de auto, waar net een externe accu is geplaatst om te starten. We vragen aan de man van de accu of we zijn accu niet mogen kopen(immers, Bax heeft een nieuwe accu nodig, maar wij dienen dit te betalen. Hij heeft er geen geld voor en zonder accu, geen tour etc. Overigens kost zo'n accu hier 1800 dalasi, wat zo'n vijftig euro is.). De man legt uit dat wij zijn accu niet mogen kopen, omdat dit voor de gehele stroomvoorziening van Tendaba Camp zorgt (zo'n 50 huisjes). Hier kunnen we ons uiteraard in vinden. We starten dus de auto en wisselen de accu's en kunnen dan eindelijk vertrekken. We stoppen na een uur in het dorp waar we een nieuwe accu kunnen kopen. Eerst onderhandelen we over de prijs, zodat we weten voor welke prijs we de accu kunnen kopen. We gaan vervolgens richting de plaats waar de monteurs zijn. Het lijkt meer op een autokerkhof, dan op een werkplaats waar je auto's kunt maken. Anyway, wij gaan een beetje rondwandelen en komen een man met zijn nichtje tegen. Hij wil ons wel een rondleiding geven in het dorpje, zodat wij rustig kunnen rondkijken en foto's kunnen maken. We gaan op dit aanbod heen en lopen o.a. door een overdekte markt. Het zijn enorm kleine gangetjes en het is er erg druk. Overal zitten mensen op de grond bij hun handelswaar. Er wordt van alles verkocht. Sieraden, vruchtjes, groenten, kruiden, pannen, kleding, levende dieren etc. Onze gids lijkt behoorlijk wat mensen te kennen en verteld ons enthousiast over van alles en nog wat. Ook hier is het lastig foto's te maken, al zorgt de gids ervoor dat het wel allemaal mag. Na deze wandeling bedanken we de man en brengt hij ons terug naar het autokerkhof.

De auto is inmiddels gemaakt. Er was nog iets anders kapot en nu moet alleen de accu nog opgehaald worden en erin gezet worden. Dit duurt ook nog even en inmiddels moeten wij naar de wc. Twee jongens lopen met ons mee. Een van de jongens blijkt niet naar school te gaan en spreekt en verstaat geen Engels. Zijn vader wil dat hij hem helpt om geld te verdienen en daarom werkt hij al op jonge leeftijd als monteur. De jongens wachten en wij moeten door een klapdeurtje, waar een stenen hok staat met een gat in de grond. Er lopen kaalgeplukte kippen en kuikens rond. Dit is dus de wc. Omdat we toch moeten besluiten we er gebruik van te maken. We wandelen weer terug naar de auto.

Het straatbeeld lijkt op India. De wegen zijn echter slechter, doordat het alleen zand is. Vrouwen lopen met van alles en nog wat op hun hoofd, zoals fruit of water. Het is er wel minder druk met mensen, maar het blijft een totaal andere wereld. De busjes zijn afgeladen vol met mensen en spullen. Er gaan zo'n 30 mensen in het busje en bij elk checkpoint moet alles eruit en er daarna weer in.

We kopen nog een koude cola die betaald wordt door een andere bezoeker in het winkeltjes. De verkoper verstaat namelijk geen Engels en begrijpt niet dat wij cola willen kopen. Na een paar uur verlaten we het dorp.

De hitte is vandaag enorm. Het is zeker veertig graden en dat is goed merkbaar in de auto. Ondanks de sneldheid van 80km/pu. Gelukkig hebben we genoeg water bij ons.

Deze dag was vooral vol met reizen. We gaan vandaag naar Georgetown, waar de slavenhuizen zijn. In de kleine dorjes wordt er steeds 'toubab' geroepen, dit betekent blanke. Vooral kleine kinderen roepen dit enthousiast en zwaaien hierbij vriendelijk. Hierdoor zijn we continu aan het zwaaien. Zodra we in en dorpje stoppen staan er gelijk kinderen rondom de auto. Soms vragen ze om lege flessen en soms staan ze ook gewoon rustig te kijken.

In dit gebied van Gambia zie je geen normale huizen, zoals in Kololi. Het zijn voornamelijk hutjes gemaakt van takken, bladeren en zandstenen. Ook zien we onderweg veel natuur. Er is nog ontzettend veel ruimte in dit land wat niet wordt gebruikt.

Aan het eind van de middag hebben we ontzettend honger en we stoppen in een klein dorpje. Ingrid gaat met Amadoe de straat op om eten te halen. We lopen langs wat kraampjes en zien o.a. afgehakte geitenkoppen liggen. Amadoe besteld wat te eten, wat we pas zien als we in de auto zijn. Het lijkt op een mengsel van hersenen en andere ingewanden, waarvan we al misselijk worden als we ernaar kijken. Bax en Amadoe vinden het heerlijk en we besluiten ons portie dan ook aan hen te geven. Zelf kopen we wat trossen met bananen (circa 20 stuks), die zijn hier zo klein als 1/3 van onze bananen en een soort meelballetjes die in olie worden gebakken. Dit blijkt een bloemsoort te zijn, maar het smaakt naar pannekoeken. Het was prima om te eten.

We rijden door naar Georgetown, waar we wederom in een kamp slapen. Vlak voor Georgetown moeten we de rivier over met een ferry. Een vreemd ritueel, want dit was nit gemotoriseerd, waardoor je met een staalkabel naar de overkant wordt getrokken. We knallen nog tegen een betonblok aan (wat de komende brug moet worden). Met een houten stok drukken er inmiddels twee mensen de ferry van het betonblok af, die duidelijk al eens eerder was geraakt. Met twee auto's en een hoop mensen komen we uiteindelijk aan de overkant. Om van de ferry af te komen moet je een enorme dot gas geven. Het is behoorlijk bergopwaarts en de afrijdplaat van de ferry is niet gelijk aan de grond. Met wederom een enorme knal staan we veilig op het land. Achteraf blijkt dat de tank is geraakt en hier een gaatje in zit, waardoor we druppeltjes diesel verliezen. Een nieuwe schadepost, die overigens niet zo erg is dat we dit onderweg moeten repareren. Dit kan wel als we terug zijn.

We bereiken het kamp. Hier discussieren we uitgebreid over de Islam en horen we dat Amadoe al vier vrouwen heeft en de vijfde op weg is. Bax heeft er 'pas' eentje, maar wil er ook graag een paar meer, bij voorkeur Europese. Zij zijn er stellig van overtuigd dat een sterke man veel vrouwen aan kan en dit ook normaal is om voor ze allemaal te zorgen. Amadoe wil in totaal graag tien kinderen. Amadoe heeft in zijn woonplaats een eigen hut, waarbij er om de twee dagen een andere vrouw bij hem komt. En zo wisselen ze dat een beetje af. Door de uitgebreide gesprekken is het inmiddels al donker en kunnen we de slavenhuizen niet meer bezoeken. We besluiten er vroeg uit te gaan de volgende ochtend en het dan te doen.

Na een paar uur praten, gaan we douchen. Onze hut heeft wederom een 1-persoons en 2-persoonsbed en een badkamer zonder deur. De douche hangt boven de wc en je moet daardoor de bril van de wc dichtdoen omdat het anders een zooitje wordt. Ook deze douche heeft alleen koud water, maar doordat het zo heet is merk je dat bijna niet. Tevens loopt ook deze wc niet door.

's Avonds is er een buffet waar we gebruik van maken en eten we pasta, met rijst, tomaten en een soort van komkommer. Uiteindelijk wordt de avond afgesloten met Afrikaanse trommelmuziek en dansende vrouwen en mannen. Ook hier staat een vrouw bij die een klein kindje op haar rug draagt. Ze danst enthousiast mee en we zien het hoofdje van het kindje een paar keer achterover bungelen, wat er erg vreemd uitziet. Zeker omdat wij in Nederland altijd heel voorzichtig zijn met het hoofdje van kleine kinderen. De aanwezige Engelsen dansen driftig mee, maar bezitten toch niet over zo'n goed ritme als de Afrikanen zelf. Hierdoor voelen wij ons dan ook niet geroepen om ons bij de groep te voegen.

Overigens, Bax en Amadoe zijn behoorlijk gelovig waardoor we al een aantal keer gestopt zijn omdat zij moesten bidden. Vooral de vrijdagmiddag is bij de Islam erg belangrijk. Maar ook op andere dagen komt het kleedje uit de auto, gaan de schoenen uit en wordt er gebeden.

We spreken af om de volgende ochtend om 7 uur te vertrekken, omdat we de slave houses, the stone circle en Misiranding gaan bezoeken. Tijd om lekker te gaan slapen!