Relaxen met een fijne afsluiter | 04-09

Midden in de nacht werden we wakker, omdat we op en neer aan het schudden waren in bed. Marlijn stond binnen no time op het balkon om te kijken wat er gebeurde en Ingrid was nog half in slaap en dacht dat er een machine onder het bed zat. Wat bleek: onze eerste aardbeving (6,2 op de schaal van richter) was een feit. Wat een bizar moment. Een minuut later was het over en dachten we nog even na over wat er eigenlijk was gebeurd. Pardi had ons al eens verteld dat een vulkaan vaak een dag of vier na een aardbeving een uitbarsting krijgt. Wij wachten rustig af. Al snel vielen we weer in slaap, om tegen de klok van negen uur wakker te worden. 

Na een goed ontbijt besloten we nog even lekker op bed te gaan liggen en aan het begin van de middag, was het tijd voor een duik in het grote zwembad. Nog even lekker in de zon gelegen en een smoothie gedronken en toen onder de douche gestapt. Fris en wel waren we klaar om richting De Opera Beachclub te gaan. Weer terug naar het Thaise restaurant. Nadat we hadden besteld kregen we een briljante ingeving en hebben we de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of we kookles konden krijgen van de chef. In eerste instantie gaf de bediening aan dat dit nooit werd gedaan, maar dat de chef wel na het eten even met ons kon komen praten. We aten wederom fantastisch en kort na het eten stond een Thaise chef bij ons lounge bankje. Toeval of niet, hij had net ervoor gesproken met Ade (de vrouwelijke general manager) en zij had ook het idee om kooklessen te gaan introduceren en had de chef gevraagd hierover mee te denken zodat ze hier in november mee konden starten.

We zaten een tijdje te praten en alleen dat al was heerlijk. Zijn enthousiasme, vrolijkheid en soms slecht verstaandbare Engels waren een unieke combinatie. Hij zag het helemaal zitten en zou met 'boss' Ade overleggen. Iets daarna kwam Ade zich persoonlijk aan ons voorstellen. Een elegante zakenvrouw, met  ongetwijfeld teveel geld en Brad Pitt en Angelina Jolie in haar vriendenkring en een Duitse man aan haar zijde die huisfotograaf is van o.a. de koninklijke familie van Monaco (waar zij al eens een week als gast verbleven) en vooraanstaande Duitse families. Het was een bijzonder gesprek, over het leven (en vooral die van haar), de beste Thaise chefkok (die ze nooit meer laat gaan), de club die ze runt (waar schijnbaar regelmatig ook veel bekenden komen), het zakenleven (in Europa en Indonesie) en lekker eten. 

We krijgen de kans om als eerste gasten te werken met deze fantastische Thaise chef en gaan donderdag aan de slag met diverse Thaise gerechten. Het wordt waarschijnlijk een onvergetelijke dag. Hij was zelf ook zo trots dat hij tegen Ade had gezegd dat hij binnen een uur na het onderhoud over de kooklessen al zijn eerste 'kook studenten' had gevonden. De gerechten die we willen koken mochten we zelf uitkiezen en als we een visje willen koken gaan we samen naar een lokale vismarkt. 

Voor wie ooit nog een sabbatical wil nemen of willen overwinteren op Bali: voor zo'n 1000 euro per maand leef je met twee personen als een Koning(in), met vijf man personeel die alles voor je doen om het leven nog makkelijker te maken. 

Op de terug weg naar huis moesten we nog tanken en vroegen we waar dit mogelijk was. Langs de weg zitten kleine winkeltjes die naast voedselwaren ook benzine verkopen. Je moet je voorstelllen dat de benzine in een soort oude melkflessen zitten in klein of groot formaat en je deze voor 5000 of 10.000 roepie koopt. Dit is voor nog geen 50 cent of 1 euro. Daar kunnen ze in Nederland nog eens een voorbeeld aan nemen. Eenmaal terug in het hotel was het tijd voor een lekker slaapje. 

Morgen gaan we waarschijnlijk met de scooter richting Sanur en donderdag staan de kooklessen op het programma. De laatste dagen zijn aangebroken!