Nederlandse plantage & Bali | 30-08
30 Augustus 2012 | Indonesië, Klungkung
Vandaag vertrokken we om 07.00 uur richting Ketapang. Van daaruit vertrekt de ferry naar Bali. We stopten onderweg bij een Nederlandse plantage, die inmiddels in handen is van een Indonesische dame die goed Nederlands spreekt. De plantage is rond 1912 aangelegd door Nederlanders en van generatie naar generatie doorgeschoven. Het bezoek was in een woord fantastisch!
We zagen veel verschillende soorten fruit, groente en kruiden. Het was af en toe een openbaring om te zien hoe iets groeit, hoelang het duurt en welk proces het ondergaat voordat het gereed is voor consumenten gebruik. In Nederland willen we altijd de beste kwaliteit voor de laagste prijs. Maar na dit te hebben gezien is het toch goed te begrijpen dat we soms iets meer betalen.
We zagen hoe ananas aan een plantje op de grond groeide, terwijl wij dachten dat het uit een boom kwam. Het duurt 6 maanden voor de vrucht rijp is. Per plant groeit er een ananas, dus max. twee per jaar. Ook zagen we kokosbomen en kwamen we erachter dat je deze bomen gebruikt voor of palmsuiker (dan klimt iemand elke dag 2x in de boom om het vocht af te tappen) of voor kokosnoten. De palmsuiker is van de mannelijke vrucht, de kokosnoot van de vrouwelijke vrucht. Wanneer je het vocht niet aftapt, groeit er na 6 maanden een kokosnoot. Daarnaast zagen we bijv. peperplantjes en vertelde de gastvrouw hoe witte en zwarte peper ontstaat: beide moeten 10 dagen drogen. Het verschil is echter dat bij witte peper het vliesje voor het drogen afgeweekt wordt. Bijzonder was ook de cacao. Pas na 3 jaar krijgt een cacaoboom bloesem en er vindt bestuiving plaats middels mieren. De cacao groeit vervolgens zes maanden en is dan klaar om bewerkt te worden. Wanneer je de vrucht opent is er een soort van lychee vlees om de cacaobonen. Het proces om de cacao te krijgen is daardoor langdurig, omdat je dit er eerst op een bepaalde temperatuur af moet weken. Daarna moet je de cacao laten drogen en als je het openbreekt is de pure cacao te zien. Pure chocolade is gezond om te eten en goed voor de cholesterol. Hier is naar verhouding het minst suiker toegevoegd. Ook heel bijzonder was kaneel: dit is eigenlijk gewoon boomschors! Ze schrapen het van de stam en je ruikt het direct. Als je dit laat drogen rolt het zich vanzelf op tot een kaneelstokje.
Daarnaast zagen we bijv. menthol, nootmuskaat, mierikswortel, jahe, vanille, rode pepertjes etc.etc. Na de tuinen liepen we door schitterende rijstvelden, waar elke oogst 5000 kg rijst vandaan komt. De plantage was een groot paradijs en zeker aan te bevelen voor iedereen die ooit nog naar Java gaat!
Na de rondleiding proefden we thee uit eigen tuin en gebakken bananen, terwijl drie kleine meisjes een welkomsdans deden. Het was een bijzondere ervaring.
Na dit bezoek reden we door naar Ketapang en was het tijd om afscheid te nemen van Pardi. Voor ongeveer 50 cent per persoon vertrokken we richting Bali. Na drie kwartier kwamen we aan in de haven en werden we opgehaald door de chauffeur van Kubu Lalang. Dit ligt dichtbij Lovina Beach in het Noorden van Bali.
Tijd om te relaxen!
De chauffeur had ons onderweg een restaurant aangewezen en we besloten rond zonsondergang de wandeling te maken richting deze plek. We liepen en liepen en al snel was het donker. Desondanks gingen we stug door en na ongeveer 5 km was het restaurant dan toch echt gevonden. Het eten was heerlijk. Met een taxi gingen we terug naar het hotel.
We zagen veel verschillende soorten fruit, groente en kruiden. Het was af en toe een openbaring om te zien hoe iets groeit, hoelang het duurt en welk proces het ondergaat voordat het gereed is voor consumenten gebruik. In Nederland willen we altijd de beste kwaliteit voor de laagste prijs. Maar na dit te hebben gezien is het toch goed te begrijpen dat we soms iets meer betalen.
We zagen hoe ananas aan een plantje op de grond groeide, terwijl wij dachten dat het uit een boom kwam. Het duurt 6 maanden voor de vrucht rijp is. Per plant groeit er een ananas, dus max. twee per jaar. Ook zagen we kokosbomen en kwamen we erachter dat je deze bomen gebruikt voor of palmsuiker (dan klimt iemand elke dag 2x in de boom om het vocht af te tappen) of voor kokosnoten. De palmsuiker is van de mannelijke vrucht, de kokosnoot van de vrouwelijke vrucht. Wanneer je het vocht niet aftapt, groeit er na 6 maanden een kokosnoot. Daarnaast zagen we bijv. peperplantjes en vertelde de gastvrouw hoe witte en zwarte peper ontstaat: beide moeten 10 dagen drogen. Het verschil is echter dat bij witte peper het vliesje voor het drogen afgeweekt wordt. Bijzonder was ook de cacao. Pas na 3 jaar krijgt een cacaoboom bloesem en er vindt bestuiving plaats middels mieren. De cacao groeit vervolgens zes maanden en is dan klaar om bewerkt te worden. Wanneer je de vrucht opent is er een soort van lychee vlees om de cacaobonen. Het proces om de cacao te krijgen is daardoor langdurig, omdat je dit er eerst op een bepaalde temperatuur af moet weken. Daarna moet je de cacao laten drogen en als je het openbreekt is de pure cacao te zien. Pure chocolade is gezond om te eten en goed voor de cholesterol. Hier is naar verhouding het minst suiker toegevoegd. Ook heel bijzonder was kaneel: dit is eigenlijk gewoon boomschors! Ze schrapen het van de stam en je ruikt het direct. Als je dit laat drogen rolt het zich vanzelf op tot een kaneelstokje.
Daarnaast zagen we bijv. menthol, nootmuskaat, mierikswortel, jahe, vanille, rode pepertjes etc.etc. Na de tuinen liepen we door schitterende rijstvelden, waar elke oogst 5000 kg rijst vandaan komt. De plantage was een groot paradijs en zeker aan te bevelen voor iedereen die ooit nog naar Java gaat!
Na de rondleiding proefden we thee uit eigen tuin en gebakken bananen, terwijl drie kleine meisjes een welkomsdans deden. Het was een bijzondere ervaring.
Na dit bezoek reden we door naar Ketapang en was het tijd om afscheid te nemen van Pardi. Voor ongeveer 50 cent per persoon vertrokken we richting Bali. Na drie kwartier kwamen we aan in de haven en werden we opgehaald door de chauffeur van Kubu Lalang. Dit ligt dichtbij Lovina Beach in het Noorden van Bali.
Tijd om te relaxen!
De chauffeur had ons onderweg een restaurant aangewezen en we besloten rond zonsondergang de wandeling te maken richting deze plek. We liepen en liepen en al snel was het donker. Desondanks gingen we stug door en na ongeveer 5 km was het restaurant dan toch echt gevonden. Het eten was heerlijk. Met een taxi gingen we terug naar het hotel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
